Okolice Kartuz

To łatwy, dostępny, stosunkowo krótki, a jednocześnie bardzo różnorodny szlak. Taki las w pigułce. Znajdziecie tutaj zarówno pachnące cytrusami daglezje, jak i ślady żywicowania sosen, które wyglądają jak indiańskie totemy. Przejdziecie pod potężnymi modrzewiami i minięcie kępy jodeł, których szyszek na ziemi znaleźć nie sposób. (rozpadają się na drzewie).

Spacer kończy się ciemną buczyną i zejściem do niewielkiego jeziora. Szlak nie prowadzi przez żaden rezerwat, co pozwala zejść z trasy w dowolnym momencie by np sprawdzić jak reaguje na nacisk kora daglezji czy zebrać kolekcję szyszek drzew iglastych.

 

• Daglezja ich korkowej korze i tym skąd się tu wzięły.
• “Totemach” wcinanych w pniach potężnych sosen - czyli spałach żywiczarskich będących świadectwem minionych czasów.

Pętla zaczyna się na skraju Kartuz. Mijamy jednorodzinne domki i momentalnie wchodzimy w ciemny, wielogatunkowy las. Po raptem kilkuset metrach można dostrzec pierwsze daglezje. Fascynujące, pachnące cytrusami drzewa, których nasiona zostały przywiezione z Ameryki Północnej.
Po drodze warto zwrócić uwagę na to, jak różny jest las znajdujący się na małych wzniesieniach, w porównaniu do tego który znajduje się podmokłych dołkach.
Kolejne kilkaset metrów i docieramy do kilku otoczonych paprociami, potężnych, przeszło 130-letnich sosen, które noszą ślady nacięć będących wspomnieniem po zbieraniu z nich żywicy.

Idąc dalej przez różnorodny las docieramy do wielkich modrzewi sypiących dookoła nasionami - w efekcie możemy obserwować startujące w ich okolicy młode pokolenie drzew tego gatunku.
Później czeka nas wyjście na utwardzoną drogę. Po pokonaniu kilku zakrętów będzie trzeba skręcić w lewo. Ale nim zejdziemy ze wspomnianej drogi warto przyjrzeć się rosnącym w tej okolicy strzelistym jodłom. To już 4 gatunek drzew iglastych, który mijamy.

Teraz dwa ostre zakręty i wchodzimy w ciemną buczynę. Szlak sprowadza nas do malowniczego jeziorka. Kilkaset metrów dalej nasza pętla się zamyka.