Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Stężycy

Historia kościoła św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Stężycy

Obecny kościół jest piątym z kolei. Poprzednie znajdowały się w miejscu istniejącego obecnie. Były to obiekty drewniane. Trzy wcześniejsze spłonęły, a czwarty rozebrano i w jego miejsce zbudowano obecny kościół murowany. Parafia pod wezwaniem Św. Katarzyny Aleksandryjskiej pochodzi z XIII wieku. Obejmowała kiedyś znaczny obszar. Należało do niej Parchowo, Sulęczyno i Mściszewice oraz część parafii w Wygodzie, Brodnicy Górnej i Szymbarku. 

Budowa i wyposażenie kościoła św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Stężycy

Zbudowany obecnie kościół jest murowany.  Budowa kościoła pod przewodnictwem ówczesnego proboszcza ks. Jakuba Franciszka Alshuta trwała w latach 1701 - 1706. Kościół został zbudowany w stylu barokowym. W 1742 roku dokonano konsekracji kościoła oraz ołtarza głównego, gdzie umieszczono relikwiarz w kształcie sarkofagu podarowany przez Marię Kazimierę, żonę króla Jana III Sobieskiego. Relikwiarz został przywieziony przez sufragana warmińskiego, biskupa Michała Remigiusza Łaszewskiego, pochodzącego ze Stężycy, który przewodniczył uroczystościom konsekracyjnym.
Kościół jest jednonawowy, salowy, bez wydzielonego prezbiterium. Wnętrze charakteryzuje się prostotą formy. W wyposażeniu kościoła na uwagę zasługują drewniane gotyckie płaskorzeźby umieszczone na płycie nad wejściem do zakrystii, pochodzące prawdopodobnie z ok. 1450 roku z jednego z poprzednich drewnianych kościołów.